"Czekanie" (wiersz)

Gdy czekam na Ciebie, czuję się jakoś niepewnie!

Jest mi przykro, gdy nie mogę Cię znaleźć w moim domu, zbudowanym ze

Szczęścia. lecz także Lęku i Wspomnień Bolesnych, lecz zawsze jest Czymś

to Wspomnienie; jest zawsze czymś pozytywnym ; czymś nietypowym i

oryginalnym, czym co stało się w rzeczywistości czymś mało fatalnym.

"Kreuję, kreuję , kreuję i jeszcze raz kreuję " Obraz Ciebie, gdy My się stajemy

Jednym Słowem:"Kochamy Nawzajem Siebie", bo jak inaczej nazwać słowa ,

które są niby trzy ale są Jednym tym "wymarzonym i czymś poradnym".

Wciąż poradnym bo cieszy Uśmiech i Duszę , bo ono nie zna czym

są "Ludzkie Katusze".

"Szczęśliwy ten co pozna Smak Szczęścia Prawdziwego"- powiedzieć Mi możesz.

A Ja wiesz :"Twą Duszę otworzę"; "radzę Ci byś otworzył Swą Duszę i Serce"; "abyś

zapomniał o smutku i ludzkiej udręce".

Nie wiem czy wierzyć w każde słowo Twoje; że : "Ja i Ty - to Nas obydwoje"?

Bo kiedy słowo kocham istnieje, słowo przepraszam też "dnieje".

Na to wszystko pamiętać należy:"że Szczęście w większości od Nas chyba zależy".

A może raczej jest odwrotnie:"To właśnie każde z Nas Kroczy Samotnie".

By zmienić Sens tego wiersza , powiem tyle:"Powiem Ci Mój Kochany,że kocham

motyle , bo są kolorowe , jak Nasze Sny, choć tylko żyją kilka dni".