schizofrenia (wiersz)

cały świat 
zamknięty w szafce z lekami

każdy krok  wyzwaniem
boli każda myśl
 zły film stan bez zmian

lęk odbiciem w lustrze
starach tapetuje ściany
wykleja od środka
 
wyjść na spacer niemożliwe
dookoła ludzie te oczy głodne 
tłumy myśli w głowie
za kratami świat 

nikt nie rozumie 
nikt nie potrafi pomóc

co czuje  człowiek
gdy zło w duszy wije gniazdo 
żywi się rozpaczą

minuty
niczym lata odbijaja się od ścian

beznadzieja
dotrzeć do następnego dnia
trudno

zawsze nadzieję trzeba mieć 
choćby nie wiem co 
choćby dno amok
szok w ustach

następny
dzień walki 
może przynieść pokój 
spokój we wnętrzu ciebie

 rzeka niesie piaski 
toczy kamienie 
a ty jak ryba w wodzie 
nie umierasz