Dywan perski (wiersz klasyka)

Kwadrat żółty żałośnie stał na czarnej plamie,

patrząc, jak krzyże białe idą w ramie w ramię.



Aż ozdoba środkowa, gwiazda barwy grochu

Wysłała w jego stronę litościwy pochód



kwadracików niebieskich o spojrzeniu słodkiem,

które go otoczyły życzliwym opłotkiem.



A wokoło milcząc różne krążyły potwory:

duży dwukrzyż zielony, dziurawy i chory,



siekierkowe stworzyszcza i żółte hakowce,

rozbiegane po polu jak szalone owce.



Z dala na to patrzyli trójkątowie smutni,

a z wybrzeży rozbrzmiewał wrzask stubarwnej kłótni.