Woda

Szklanym łukiem drżą fontanny, źródła skalane dźwięczą,
pluszczą krople: jedna, druga, trzecia, czwarta, piąta, szósta...
Białe nimfy leżą w muszlach malowanych tęczą, 
zamykają mrące oczy, otwierają tęskne usta...

Mdlejąc na jedwabnych blaskach, w zielonym pomroku, 
wyciągają srebrne ręce nie wiadomo gdzie i czemu? 
Może patrzy z góry, z dołu, może stoi z boku 
dumny władca pluszczącego, tęczowego wód haremu?

Zadźwięczała dysonansem słodkiej wody żałość pusta... 
pluszcza krople: jedna, druga, trzecia, czwarta, piąta, szósta...