Wiersz ukradziony

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria


Bór zastygł w kościół z żelaza i rdzy -
w kopule niebo b3ękitne jak chabry
niebieści blado słupów mrok popielny...

Po borze chodzi wiatr, stary kościelny,
dmucha na srebrne buków kandelabry,
i gasi liście: płomienie i skry.

Inne teksty autora

Robota anioła stróża

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Liście

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Ptaszek

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Nike

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

A gdy przyszedł...

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Być kwiatem

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Złote myśli kobiety

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Butterfly

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Anioł odszedł

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

* * * [Świat jak mydlana bania...]

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

młodzi

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Pod kościołem

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Mrówka

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Akacje

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Zwykłe matczysko

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Chwiejność i zdrada

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Biały kwiat

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Samobójca

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Wiersz ukradziony

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwe treści