Skazańcy (wiersz klasyka)

Spojrzenia, półuśmiechy, czary kilku minut,

ruchy, błyski, wiosenność rozmarzonej róży,

rumieniec amarantu, bladość seledynu, 

wyraz, który się nigdy w świecie nie powtórzy,



radość nie wioną temu, co jest i co będzie, 

zadumanie dziwiące się światu śmiesznemu, 

modlitwy jak kwiat ślepe i gesty łabędzie, 

i serce niepodobne żadnemu innemu,



włosy płowe, złociste, od jedwabiu miększe, 

i myśli pracujące własną, szczerą pracą, 

usta mniejsze od oczu, oczy od ust większe, 

wszystko skazane na śmierć! niewiadomo za co?