Ludzie dla początkujacych (wiersz klasyka)

Ludzie dla początkujących.

To oni. Z nostalgicznych depesz.

zestrzeleni ze wspomnień.

Posmiertni.

To oni. Filuternie wiosła w rękach.

Na skalnych ścieżkach jeszcze ślady.

Spłoszony kamień spada pomiędzy ich głosy.

Nie wymeldowane dotąd strzępy zdań.

Fragmenty wulkanicznych listów.

To oni. Bezinteresownie klasyczni.

W harmonijnym milczeniu podczas śniadania

kiedy smarujemy chleb masłem

i rozpacz wysypuje się na stół.