Literatura

Dwór (wiersz klasyka)

Ignacy Krasicki

 

 

Czyś jest smutny, gdy się los wspacza,
Czyś dobrego w szczęściu humoru,
Wiedz, iż postać wiele oznacza,
Ta najwięcej płaci u dworu.
 
Oko pańskie, jak słońce w wschodzie,
Pędzi ciemność, gdy się podnosi,
Odwrót, jako słońce w zachodzie
I na ciemność gdy się zanosi.
 
Wszystko wdzięcznie, wszystko obłudnie,
Wszystko czuje gwałtowność wsporu,
Rzadki, komu sprzyja południe,
Tak wschód, tak dzień, tak zmrok u dworu.

przysłano: 5 marca 2010

Ignacy Krasicki

Inne teksty autora

Lew pokorny
Ignacy Krasicki
Dewotka
Ignacy Krasicki
Lew i zwierzęta
Ignacy Krasicki
Bryła lodu i kryształ
Ignacy Krasicki
Diament i kryształ
Ignacy Krasicki
Do Marcina
Ignacy Krasicki
Do S.D.K.G.
Ignacy Krasicki
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca