Curatia Dionisia (wiersz klasyka)

Kamień jest dobrze zachowany Napis (skażona łacina)

głosi że Curatia Dionisia żyła lat czterdzieści

i własnym sumptem wystawiła ten skromny pomniczek

Samotny trwa jej bankiet zatrzymany puchar

twarz bez uśmiechu za ciężkie gołębie

Ostatnie lata życia spędziła w Brytanii

pod murerm zatrzymanych barbarzyńców

w castrum z którego pozostały fundamenty i piwnice

Zajmowała się najstarszym procederem kobiet

krótko ale szczerze żałowali jej żołnierze Trzeciej Legii

i pewien starszy oficer

Kazała rzeźbiarzom podłożyć dwie poduszki pod swój łokieć

Niech ma ten komfort

Delfiny i lwy morskie oznaczają daleką podróż

Choć stąd było tylko dwa kroki do piekła