Literatura

Księżyc wschodzi/La luna asoma (wiersz klasyka)

Lorca Federico Garcia

Kiedy księżyc wschodzi

głuchną wszystkie dzwony

i kreślą się tajne

niezbadane ścieżki

Kiedy księżyc wschodzi

ziemię morze zmywa

a serce jest wtedy

wysepką w otchłaniach.

Nikt nie je pomarańcz

przy świetle księżyca.

Wtedy owoce jeść

zielone i zimne.

Kiedy księżyc wschodzi

o stu bladych licach

pieniążki ze srebra

szlochają w sakiewce.


przysłano: 5 marca 2010

Lorca Federico Garcia

Inne teksty autora

Kasyda o róży
Lorca Federico Garcia
Gazela o miłości nieprzewidzianej
Lorca Federico Garcia
Kasyda o płaczu
Lorca Federico Garcia
Kasyda o szlochu
Lorca Federico Garcia
Księżyc wschodzi
Lorca Federico Garcia
Lament
Lorca Federico Garcia
Na uszko dziewczynie
Lorca Federico Garcia
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca