Ogniwa (wiersz klasyka)

1.
Pomyśl o Duszy; Przysięgam ci, że twoje ciało oddaje proporcje twojej Duszy by
jakoś istnieć w innych sferach;
Nie wiem jak, ale wiem że tak jest.
2.
Pomyśl o kochających i kochanych;
Przsięgam ci, że kimkolwiek jesteś, możesz się dać przeniknąć takim rzeczom, że
każdy kto cię ujrzy będzie na ciebie patrzał z tęsknotą.
3.
Pomyśl o przeszłości;
Ostrzegam cię, że za krótką chwilę inni odnajdą przeszłość w tobie i twoich czasach.
Nigdy nie przerwana gonitwa nie ucieknie kobieta ni mężczyzna;
Wszystko jest ściśle związane rzeczy, duchy, natura, narody, ty również pochodzicie
z tego co było.
Przypomnij sobie zawsze mile widzianych buntowników (matki były przed nimi);
Przypomnij sobie mędrców, poetów, zbawców, wynalazców, prawodawców całej
ziemi;
Przypomnij sobie Chrystusa, brata odrzuconych brata niewolników, przestępców,
idiotów, szaleńców i chorych.
4.
Pomyśl o czasach przed twoim urodzeniem;
Pomyśl o momentach gdyś stał przy łożu umierającego;
Pomyśl o czasie, kiedy twoje własne ciało będzie umierać.
Pomyśl o duchowych skutkach;
Równie pewne jak to, że ziemia płynie przez niebiosa, jest że co się na niej dzieje ma
swoje skutki w świecie ducha.
Pomyśl o męskości, o sobie jako mężczyźnie;
Czyż poczytujesz męskość, i słodycz męskości, za nic?
Pomyśl o kobiecości, o sobie jako kobiecie;
Tworzenia jest kobiecością;
Czyż nie powiedziałem, że kobiecość angażuje wszystko?
Czyż nie orzekłem, że we wszechświecie nie ma nic przewyższającego znakomitą
kobiecość?