Ja - pełen życia (wiersz klasyka)

Ja - pełen życia, widzialny i namacalny

  czterdziestolatek

W osiemdziesiątym trzecim roku tych Stanów,

Posyłam te wiersze tobie - jeszcze nie narodzonemu,

By cię szukały w otchłani wieków.

Gdy je przeczytasz, ja, który byłem widzialny, będę już

  niewidzialny,

I teraz ty, widzialny i namacalny, który rozumiesz te

  wiersze, szukasz mnie

I wyobrażasz sobie, jak bardzo byłbyś szczęśliwy, gdybym

  mógł teraz być z tobą i zostać twym towarzyszem;

Niech ci się zdaje, że jestem (Nie bądź do końca pewien,

  że mnie nie ma).