Literatura

PODRÓŻ IV (wiersz klasyka)

Krzysztof Cezary Buszman

 

 

Opuszczamy naszą wioskę
Bo ktoś zasiał w niej pogłoskę
Ze tam za kościelnym dzwonem
Czeka życie upragnione.


Więc ruszamy w nowe miasta
By do końca dni dorastać
Odkrywając z każdym świtem
To co dawno już odkryte.


Opuszczamy stare światy
Aby życie przeżyć za tych
Którzy pośród nagłej burzy
Gdzieś zgubili cel podróży.


Codzienne podróże
Z Aniołem Stróżem
Co łaskę dla nas
Wyprasza na górze!


Opuszczamy naszych bliskich
Bez biletu ,bez walizki
Żeby czarnym autostopem
Ruszyć w nienazwane potem.


I ruszamy na wycieczkę
Za modlitwę i za świeczkę
I za sztucznych kwiatów wieniec
Co uciszyć ma sumienie.


Opuszczamy ziemski padół
Jedni w górę ,drudzy na dół
A dla reszty oczywiście
Zawsze zatłoczony czyściec.

 


24.06.2007 S.Giacomo Włochy


przysłano: 5 marca 2010

Krzysztof Cezary Buszman

Inne teksty autora

Zawziętość w nienawiści
Krzysztof Cezary Buszman
SYZYF
Krzysztof Cezary Buszman
BO MY LUBIMY …
Krzysztof Cezary Buszman
DZIĘKUJĘ, ŻE JESTEŚ
Krzysztof Cezary Buszman
CUKIER I SÓL
Krzysztof Cezary Buszman
A BYŁO ...
Krzysztof Cezary Buszman
ZATAŃCZ JAK TAŃCZYŁ ...
Krzysztof Cezary Buszman
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca