SYZYF (wiersz klasyka)

Bo w tym życiu może tylko o to chodzi

Żeby pod tą górę codziennie podchodzić?

I choć raz po raz głaz się z góry stacza

Dla Syzyfa wciąż jest twórcza jego praca!

Syzyf - nadzieja żywych!

Bycie sobą w swego losu labiryncie

Nie pozwala jemu szukać się gdzie indziej

Bo posiada wciąż nadzieję wbrew jej samej

Że się spełni pokładany w nim testament!

Syzyf - nadzieja żywych!

Więc zaczyna bez pamięci, wciąż od nowa

Swoją pracę bez najmniejszych rozczarowań

I tak będzie wtaczał głaz swój - niestrudzony

Zawsze tylko w jednej chwili zatracony!

Syzyf - nadzieja żywych!

                                                                                               13 maja 2008 Płock