Czyś widziała, moja białolica
Prąd Dunaju i wyspę wśród rzeki?...
Tak ja obraz twój co mnie zachwyca
W środku serca zamykam na wieki.
Zieleniące rzecznej wyspy drzewa
Liście swoje nurzą w rzeki łono,
Oh! tak zanurz moja czarnobrewa,
W sercu mojem nadzieję zieloną.
