Schmiedeberg (wiersz)

Wiktorze, tę "mękę" uważam za pretensjonalną w takim kontekście.

,,Domy w Kowarach w kolorze błota
Tak jakby rodziła ziemia
i ktoś nie zdążył zmyć śluzu krwi"

ta propozycja zmiany w drugim wersie, by jakoś się poczuć bliżej tych domów. skrócić dystans, a jednocześnie upłynnić tę czynność rodzenia. A męka rzeczywiście zbędna.

Trzeba będzie odwiedzić Kowary.

tak samo, dorzucam do wyrzucenia krew i śluz, bez rozwinięcia wyłącznie pretensjonalne.
a szkoda bo końcówka zarąbista.

Na wyrzucenie męki mogę się zgodzić, ale płyny ustrojowe zostają, bo domy w kowarach na przełomie marca i kwietnia do połowy oblepione pośniegowym błotem wyglądają jakby ziemia urodziła je i ktoś nie zdążył zmyć śluzu i krwi. niestety

Kowarskie domy... dziwnie mi to bliskie jest. W rzeczonym momencie ich nie widziałam, ale widziałam pobliże. Jako, że górskie to otoczenie - nie może być wędrowiec inny niż pokorny. Tęsknię za Rudawami.

Wędrowiec niepokorny to turysta.