homo nim czyli właściwie po wszystkim (suita bez muzyki) (wiersz)

                                                                                              *w cudzych lustrach nadal widzimy siebie wiersze

wychodzą bokiem
 

1.

rozlana Szeptem zostawiła mu boga boga

z brzozy mówiąc bóg z tobą i w tobie jak i ty

zawsze pierwszy we mnie śladem na prześcieradle

z przekłutego palca by pokazać by stłumić

jej łzy mocną wiarą w pierwotność prapremiery

bo wiedział i wierzy jak wierzył

w dogmat

2.

niebawem objęta żeglarzem zaślubi sobie tamtego-go

i morze i może potrzeba penelopienia będzie tą

właściwszą niż wcielana w życie kontynuacja fridy

i diega gali i salvadora i belli i chagalla (mimo że

poprzedni go/on nie miał potrzeby epigonizmu

długim uśmiechem przekąsów i aprobaty

uroków) linia horyzontu

to jednak

3.

to jednak złudzenie ona to wie bo zna technikę

rysunków od podstaw poprzednik zaś tylko w zarysie

plamką na zaimach  (są jak zamienniki bo taki już los

nudnego podobieństwa brzmień) (napisany wiersz

zabija prawdę i horyzont marzenia) (łzy leją się szeptem

w nadmgnieniu zmrużenia) (zamierzony w przypadkowośc

i rym i współbrzmienia jak wiersz wychodzą jurajskim klimatem

pod namiotem spotkania skleconym z połamanych gryfów)

(wątki-tkliwości-lwości mieszają pobliskie ruiny

objęte powtarzalnym nawiasem

ud) (oboje-ę-tność)

4.

współbrzmienia nim homo-

sum-uj-mój-muj-e pod -nim pod miną

tytułowym odniesieniem do spodziewanych

samoudręczeń

(kursywa boli niżyńskim udupiając) i tylko

5.

kurwa zapłakaniem zapukała w kratki po papierowej spowiedzi

pojmując plamkę na  rozkrokiem spazmu metanoia przeszła

bogiem odstępując w brzozę (za pokutę stopindziesiont za

godzinem pofiglujmy co łaska nie chcesz

stopnidziesiont)

6.

brzoza ulewia się szeptem zanosi się burza i przewidywalność

i tylko wiersz chciałoby się zepsuć zatargiem kolejnym z absolutem

i tylko brzoza zalewa oczy wypływa ją Ją ją (siódmej nie będzie) ślady

na okruchach brzoza zakłóca szeptem (jest taka brzoza) homonimem

już zaimkują Się (podobno jest już właściwie niepodobna) szeptem

(siódmejniebędzieprześcieradłonabrzozęrozłałosię

sza)

(mota)