Życiowa improwizacja

Oryginalny19

zapomniałem czym jest miłość
od pewnego czasu próbuję
zrozumieć samotność

 

teraz już wiem
dlaczego ludzie przegrywają
z życiem

 

czasem lepiej być sobą
mając własne zasady
niż odwracać twarz
prosząc o więcej

Oryginalny19
Oryginalny19
Wiersz · 30 sierpnia 2011
anonim
  • Justyna D. Barańska
    Ale wiesz, że pierwsza strofa i ostatnia to tak nie bardzo kompatybilne? Że każda z nich porusza inny problem?

    · Zgłoś · 13 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Węszę niezłe prowo, nick jest bezbłędny :D

    · Zgłoś · 13 lat
  • Wiktor Smol
    Oryginalny19 - myślę, że tak do pięćdziesięciu kilku lat można improwizować, potem czas się zastanowić czy obrać rozsmakowywanie się samotnością, czy też ster ustawić na jakiś kierunek życia z kimś kogo podobnie zepchnęło na mieliznę lub rozbiło o rafy...
    Tekst jest okej, nick w zestawieniu z miejscem, i tym co napisałeś - super.

    · Zgłoś · 13 lat
  • Dominika Ciechanowicz
    Weź pchnij tę myśl na jakieś głębsze wody.

    · Zgłoś · 13 lat
  • Alex Reed
    Jak się weźmie pod uwagę "niekompatybilność" pierwszej i trzeciej strofy, to nawet druga, choć mało odkrywcza, przestaje przystawać do reszty.

    · Zgłoś · 13 lat