1.

arlekin używał farby zmywalnej i w zgodzie z trendem  koktajlowych czasów

skrzyżował się z pierrotem i parzył  z nim i nim mimem i mimo w hołdzie

dla zasady kwaśnego  deszczu spod oka mgnień ot po prostu dorzucił symbolikę

dżokera bo czasy takie blefne  podpowiadają rękaw by się zmyć o właściwym

momencie nawiązaniem do piłata obsesyjnej lejdi makbet  witkacemu przy tym

nie zapominając chorobliwej potrzeby  dbania o dłonie w każdej chwili (nie tylko

po odejściu od sedesu  i sapania) szorował twarz bo samemu w ryj uderzyć z otwartej

nie sposób na tyle mocno by powstała kalka linii papilarnych  jak blizny i kopia

bliżniaczo  zapisanego (ponoć) losu  awersem  a-wersją ot

po prostu

                                                          2.

szorował szorował szorował krzyczał niech żyje sztuka  konania i komedia  

z samoudręczeń  niech żyje  rozwodnienie  farby  komedią upartą w dramatesce

(ot po prostu) misa jest pełna obojętnego odczyniania w hołdzie dla zasady  kwaśnego

deszczu spod oka

mgnień

                                                         3.

farba nie zastąpi łzy choćby i rozwodniona i niedomyta czasy takie  blefne

podpowiadają  rękaw  by się zmyć o właściwym momencie ciężarem

 ot

                                                        4.

śpiki pod nosem kpią judaszem kolombina zawsze była  dziwką  jak ta lala bo nike

nie ma do tego głowy nie ma  czym i o czym ziewać

 i brwić

(na o'k***k.o.)