OBOJĘTNOŚĆ

Sylwia Aszendorf

OBOJĘTNOŚĆ

KROCZY PRZEZ ŻYCIE
POWOLNYM KROKIEM
CHŁODNA JEJ TWARZ
BEZ UŚMIECHU
UBRANA W SMUTEK
PRZYGARBIONA
NA KIJU BÓLU
SIĘ OPIERA

KIEDYŚ SZCZĘŚLIWĄ
PANNĄ BYŁA
BO ZAKOCHAŁA SIĘ
BEZ GRANIC
GDY MIŁOŚĆ SWOJĄ
UTRACIŁA
W ŻYCIU JUŻ WSZYSTKO
MIAŁA ZA NIC

TERAZ SAMOTNIE
DROGĄ KROCZY
NIE PATRZY W OCZY
JUŻ NIKOMU
Z WORKIEM DOŚWIADCZEŃ
ZŁAMANYM SERCEM
OBOJĘTNOŚĆĄ OTOCZONA

A TAM W ODDALI
MUZYKA GRA...

Sylwia Aszendorf
Sylwia Aszendorf
Wiersz · 10 maja 2014
anonim
  • xminutka
    ...bo widzisz, masz 48 lat, a gdyby nie było tej informacji pomyślałabym, że piętnaście. To brzmi tak, jakbyś w życiu nie przeczytała ani jednego dobrego wiersza. Banał goni banał. Ja nie będę oceniać... I te wielkie litery... to chyba sprzeczna z netykietą, krzyczysz, a nie ma o czym, wybacz...

    · Zgłoś · 10 lat
  • Sylwia Aszendorf
    DZIĘKUJE ZA KOMENTARZ 38 LATKO...ZNUDZIŁO MI ŚIĘ WYJAŚNIANIE DLACZEGO PISZĘ DUŻYMI LITERAMI...KAŻDY Z NAS MA W SOBIE COŚ Z DZIECKA BEZ WZGLĘDU NA WIEK...I TO JEST PIĘKNE...NIEWINNOŚĆ SZCZEROŚC MIŁOŚĆ...A NIE OBSKÓRNA MASKA DOSKONAŁOŚCI...

    · Zgłoś · 10 lat
Usunięto 2 komentarze