Naczelnik wydziału estetyki odchodzi

Byłem, jestem i będę

zawsze zafascynowany pięknem

warszawskich budowli.

Weźmy chociażby taki

Pałac Kultury i Nauki,

podarowany Polakom przez Stalina.

Tragiczna struktura zszarzałej

fasady i całe dwieście trzydzieści

metrów – włącznie z iglicą.

Proletariusz z książką w ręku,

dziełem ludzi żywiących wobec niego

prawdziwie gorące uczucia.

Albo sprawiające spore wrażenie wielkie bramy

Muranowa z cudownymi wręcz muralami,

dla których przebywam tam w każdy weekend.

Patrzę teraz na Grand Hotel

z lądowiskiem dla helikopterów na dachu

(raz nawet jeden z nich wylądował tutaj).

A cóż dopiero mówić o rosyjskiej

ambasadzie? Tajemnicza budowla

dla tajemniczych sąsiadów.

I czy można byłoby w tym momencie

zapomnieć o Nowym Świecie i jego Centrum

Bankowo-Finansowym w miejscu dawnej

siedziby KC PZPR?

Więc czemu do cholery

próbują mnie zmusić

do zaakceptowania maniery

automatycznego podpisywania

przez urzędnicze rottweilery

reklamowych umów wiążących

ludzi i filmowe trailery?