Literatura

po prostu życie (wiersz)

Jaro

 życie nie odkrytą tajemnicą 
skąd i dokąd płyniemy 


nie odkryte są nasze drogi kręte 
w zadumie trwam kim jestem 

 

garścią sypkiego popiołu 
rzuconym w wietrzne objęcia 

 

piołunem zerwanym po deszczu 
goryczą żarem palących słońc 

 

życie dziś piękne jak babie lato 
jak nić pajęcza chwyta  daje żyć

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 21 marca 2015 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca