Literatura

nie oceniaj mnie (wiersz)

Jaro

niebo  się zachmurzyło 

nie widzę dokładnie

butelka po winie już prawie pusta

przesłania kawał błękitu

 

tylko ciebie nie ma

odeszłaś

spakowałaś całe moje życie w małą walizkę

 

przed drzwiami na wycieraczce 

list kilka słów 

że nie kochasz itd.

 

ruszyłem przed siebie 

w tenisówki ledwo zmieściłem się 

rozpuszczony jak sznurowadła 

wolno do monopolowego zatankować 

 nadszedł czas pożegnać kumpli

usiąść na ławce przed drogą

 

ze spuszczoną głową

 bratam się ze światem

idę nową drogą

na łąkach motyle gonią myśli

 

nasycony życiem

wszystko jakby niezałatwione 

niepoukładane

 

zapomnieć

i spać snem wiecznym

 

co ma z tej dobroci z miłości 

trójka dzieci i na karku alimenty 

portfel pusty

na koncie same zera

a ja mniej niż ...

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 5 listopada 2015 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca