memento mori (wiersz)
Przemek Trenk
nie jestem pewien
niebo ma kolor szary
czy powoli błękitnieje
staruszka składa
kościste dłonie
do modlitwy
szuka w sobie sposobu
by stąd wyjść
czy ktoś wytłumaczy
jej życie
puści w niepamięć chwili
staruszek z portretu
chyba jej mąż
obiecał we śnie
że ją rozgrzeszy
Przemek Trenk
niczego sobie–
3 głosy
przysłano:
31 marca 2016
(historia)
przysłał
Przemek Trenk –
31 marca 2016, 12:50
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się