dzień z życia (wiersz)

okna otwierają oczy
gdy słońce na nie patrzy

budzik schizofrenik się drze 
w psychozie dnia

 krzyk w głowie 
wstajesz niewyspany 

do kibelka szybko
odcedzić ziemniaczki
potem woda na kawę
 wszystko wrze 

długi łyk

 nerwy wyszły z konserwy
za chwilę

trzeba wyjść z siebie 

biegiem do pracy 
zdążyć przed szefem

beze mnie są bez szans

dzień jak co dzień 

w szarej mgle codzienności

znikam  

znikasz ty