Stare miasto (wiersz)

widzisz wypełenie miasta

wiecznosć przytłacza pustkę

murami

zmieszany jestem

zbłądzony winem

nie pamiętam o tobie

przez chwilę

Potem lecimy

ptaki daleki słońca dzieci

miliony lat odległych planet

przestały się licyć

przestrzeń jest moim wołaniem

moim dniem po długiej nocy

czekanej w ceirpliwości

wypalone ślady na ścieżkach

żelazne zasady złamane

leć, leć, leć

lekko

bycie niewinny

leć, leć, leć

nieblisko dalekość

niedaleko szczęście

spod skrzydeł falujesz

rozpieszczona młością

unosisz moje nielatanie.