Uśpiona tęsknota (wiersz)

Słucham tęsknoty

kotara wspomnień odsłania

głowę na poduszce

haftowanej zapachem siana

i w półśnie czuję

jakbym znowu miała

dwadzieścia lat

nie więcej

Siedzę na ławce

splatam wianek

z młodzieńczych marzeń

wracając w miejsca

we mnie schowane

W dłoniach trzymam

cały świat i połowę

wszechświata

Zapatrzona w dal

sięgam po jeszcze

Już świta

czas wstać

nieznośna pora

przebudzenia