***tak dużo (wiersz)
Rafał
***
tak dużo wszystkiego dookoła
zawrót głowy aż boli głowa
nadpodaż nadmiar nadwybór
i wszystko "nad" mega lub "hiper"
wszystko jest "naj" a nic nie jest zwykłe
tak dużo wszystkiego dookoła
zawrót głowy aż boli głowa
nadpodaż nadmiar nadwybór
i wszystko "nad" mega lub "hiper"
wszystko jest "naj" a nic nie jest zwykłe
od tych wielości bolą mnie kości
bo nie ma w tym wszystkim jedności
krew z trudem toruje rurami drogę
a jest to droga cierniowa
kamienie i róże na szlaku
co wiódł poetę przez las
jestem rozdarty między muzykę
bo nie ma w tym wszystkim jedności
krew z trudem toruje rurami drogę
a jest to droga cierniowa
kamienie i róże na szlaku
co wiódł poetę przez las
jestem rozdarty między muzykę
i słowa
a na dobitkę tyle obrazów
w stalowo-sinych oczach
biedna, pełna od nadmiaru pustki
spowita mgielno-szklaną watą
w stalowo-sinych oczach
biedna, pełna od nadmiaru pustki
spowita mgielno-szklaną watą
głowa...
przysłano:
13 lutego 2023
(historia)
przysłał
Rafał –
13 lutego 2023, 20:04
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się