***stalowe ptaki (wiersz)
Rafał
stalowe ptaki tną welon błękitów
zioną płomieniem z pysków
dzieci w krwi nocą skąpane
zabrane od swych rodziców
kraina niegdyś tętniąca
gdy to piszę - jest konająca
znowu zło łeb podniosło
pożogą spłynęła ziemia
i smoki ziejące ogniem
w tej ziemi zasiały wojnę
dziś zamiast złotych spichlerzy
skąd zboża płynęły od wieków
ruiny szczerzą swe zęby
w drwiącym szatańskim
uśmiechu...
***
dobry
3 głosy
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
13 lutego 2023
(historia)
przysłał
Rafał –
13 lutego 2023, 22:18
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się