A - świat taki piękny i prom dalej płynie cz. II (wiersz)

Kocioł  nie stygnie - warzy i wrze

szumi i para w głowie miesza

a  tam -  przecież dzieci

to barwne ptaki - każde coś chce

pędzi i skacze.

Ktoś gdzieś bywa smutny  - to jego sprawa

ktoś bije, ktoś kopie, ktoś dręczy

radź sobie sam

i tyle - tyle zabawy...

Musisz być twardy - mocny dla sprawy

tam orłów masa i szpony grają

czasami tyle dobra na twarzy, 

a - w środku inne orkiestry grają  i każdy

ma swoją zbroję.

Zrobiło się ważne - od kiedy

od wczoraj i dziś temat na topie.

Tylko dlaczego tak późno...

przez lata ścieliło cieplutkie kosze

potem i potem i dalej nic

zamknięte wrota.

Nikt wcześniej nie widział, nie słyszał 

że było - ostro, gorzko i trudno

i dziś skóra czuje - kolory maluje

a kogo obchodzi

- to byle co i kto jest kto...

Szkoda zachodu -  lepiej za młodu listę odrzucić

niech sobie szuka i drapie skały

musi mieć siłę i będzie wspaniały

do mojej  pracy i mnie wyręczy

bo ja  - to Ja...