W ten dziwny wieczór
Odnajduję winę po swojej stronie.
Słońce jak tętnica
Rozdartego nadgarstka
Zanurzona w gorącym jeziorze
Zmienia mi odbicie
W drżący bezkształt.
W tą dziwną noc
Odnajduję spokój po swojej stronie.
Nieruchome światło
W umarłym jeziorze
Rozpoznaję swą twarz
Ze strupem Słońca
Gdzieś głęboko na dnie.
KRZYK
Wiersz
·
14 maja 2002
-
AandTNiczego sobie ale zdecydowanie lepsze wiersze Krzyka do czytelni nie trafily.· Zgłoś · 22 lata -
netahdrżący bezkształt słów i haos myśli, a to wszystko wywrócone w drugą stronę. jesli to nie lustro, a śmierć czai się na dnie, to dlaczego twoja twarz żyje? to tylko zwykła noc, śpij...· Zgłoś · 22 lata
-
PaulinaBardzo skomplikowane... ale może na tym polega jego urok?!Przypomina opis okropnego koszmaru. Brakuje mi tu jednak końca...· Zgłoś · 22 lata
-
tytanic"Słońce jak tętnica" - świetne, ale nie tylko to - bardzo mi się podoba· Zgłoś · 22 lata