Żona Putina (wiersz)

W żółtych włosach zaspanych
ekspresem do kawy
słabo mi słabo wołałam
i rodzę

i co z tego
zawołał Putin
Putin zawołał
wtórowała mu
Kinga Rusin
Zabiłeś Jarka
wtórowali mu
chłopcy z salezjanów.

Poszłam spać,

nie urodziłam Putinowi
dziecka.
Teraz zdycham przed klanem
białoruskim
Zdycham na kolanach
uwielbiana przez tłumy
Przez tłumy Putina
zamykam oko
rodzę kolejne dziecko

piłkę z mięsem

zaplute morze
zielone fale
purpurowy kolor
na fladze z kretesem

urodziłam w rosji
małego putina
ukraińskie niemowlę
zatkałam mu buzię smoczkiem
na śmierć profilaktycznie

Wrzuciłam go do siatki
Dokonałam ekstradycji
odrąbałam rączkę, która mnie trzymała
ku chwale sumienia

instynktu macierzyńskiego.