Kot

Gdy nocą jesteś u mnie, 
Przez dachy pełzną strachy 
I toczą się bezszumnie 
Księżyca z żółtej blachy. 

Przez mgieł mydlaną pianę 
Widać uliczkę chorą, 
Gdzie niebo plisowane 
Szeleści czarną morą. 

W uliczce stoją domy 
Jak tomy w bibliotece, 
Drga świateł blask ruchomy 
Jak rzęsy na powiece. 

Gdy nocą jesteś u mnie, 
Na oknie kot mój siedzi 
I miauczy nierozumnie 
W przelotność twych odwiedzin. 

Nie sporzy się pieszczota 
I serce spowszedniało; 
Natrętne oczy kota 
Obezwładniają ciało. 

Odsuwam się od ciebie, 
Już wiem, już nic nie pytam; 
Kot na matowym niebie 
Lśni czarnym aksamitem. 

Zrywam się zdjęty trwogą, 
Pełznę niepostrzeżenie 
I chwytam go za ogon, 
I rzucam na kamienie. 

A kiedy noc już gwiezdniej 
Popłynie z firmamentu, 
Dostrzegam go na jezdni 
Jak kroplę atramentu. 

Znów po księżyca smudze 
Powracam do alkowy 
I nadaremnie budzę 
Piersi twych sen różowy. 

Gdy nocą jesteś u mnie, 
Przez dachy pełzną strachy 
I toczą się bezszumnie 
Księżyce z żółtej blachy. 

Nie sporzy się pieszczota, 
Ciało od ciała stroni, 
Ogon czarnego kota 
Tkwi w zaciśniętej dłoni.