Droga (wiersz klasyka)

Niemiłowany idę drogą,

Idę sam jeden - bez nikogo,



Pełen żałości i goryczy

Idę bez celu sam i niczyj.



Złe niepokoje serce pieką,

Dom niedaleko, lecz daleko,



A ja tak smutnie i ubogo

Idę bez celu, idę drogą,



I niepotrzebny już nikomu

Idę i wracam - nie do domu.



Ileż mi życia pozostało?

Nie wiem. Za dużo czy za mało?



Śnieg jest na prawo i na lewo,

Na lewo słup, na prawo drzewo,



A ja tak idę sobie drogą

Niemiłowany przez nikogo.



Nikt mnie nie żegnał, nikt nie czeka,

I wisi ciemność niedaleka,



A ja, czekając aż się zmierzchnie,

Idę - poeta! Jak to śmiesznie...



(1943)