Magia

Wybija zegar siódmy rok 
I siedzi czarny kot na stole, 
Przez czarne szyby płynie mrok, 
I siedzi czarny kot na stole. 

Spowiłem cię w jedwabny sznur, 
Zamknąłem cię w kredowym kole, 
I moich snów, i moich chmur 
Już nieść przed tobą nie pozwolę. 

Namalowałem czarny łuk 
Na zamyślonym twoim czole, 
I już nie będzie innych smug 
Na zamyślonym twoim czole.