Nowa Huta (wiersz klasyka)

Na to, żebyśmy w Polsce socjalizm zbudowali, 

Potrzeba więcej maszyn, potrzeba więcej stali, 

Potrzeba nowych ludzi i nowych szkół, i wierszy. 

Wszystkie zegary biją. Trwa bitwa o rok pierwszy 

Planu Sześcioletniego. Pędzi koło historii, 

Mnożą się w nieskończoność liczby wolt i kalorii, 

Pulsują manometry, człowiek wyciąga ramię, 

Przeobraża naturę i stare prawa łamie, 

Szarpie wnętrzności ziemi, rudy, w płomienie rzuca, 

Plują wściekłą purpurą hut oszalałe płuca, 

W piecach lawa szkarłatnym płomieniem się pali - 

       Sta - li! 

       Sta - li! 

       Sta - li!!! 



I więcej szkół dla dzieci, więcej książek i wierszy! 

O, wizjo romantyczna, stworzona po raz pierwszy, 

Jakim cię ma powitać hymnem albo peanem 

Poeta zadumany nad Sześcioletnim Planem? 

Gdzie się znajdują słowa godne twego patosu? 

W jakich orkiestrach szukać dość natchnionego głosu? 

Trzeba nam pióra przekuć na młoty i kilofy, 

W ogniu hutniczych pieców trzeba hartować strofy, 

W ogniu, co serca krzepi i mózgi doskonali - 

       Sta - li! 

       Sta - li! 

       Sta - li!!! 



Niech mnożą się traktory, które zaorzą pola, 

Niech mnożą się maszyny i książki, i przedszkola, 

A jeszcze stal i węgiel. I znowu stal i węgiel! 

Górnicy i hutnicy kują naszą potęgę. 

Nie masz granicy szczęścia, gdy tworzy się epoka: 

Płucom oddech szeroki, młodym droga szeroka, 

Przyszłość należy do tych, czyja wola niezłomna, 

Drogę wskazał nam Stalin - chwała mu wiekopomna! 

Świat nowy budujemy od podstaw, od podwalin - 

       Sta - lin! 

       Sta - lin! 

       Sta - lin!!!