W dobie choroby (wiersz klasyka)

Gdy szukam w lustrach niebios odbicia, 

       Słońce powraca... 

Dwie są radości mojego życia: 

       Miłość i praca. 



Tyś moje usta poiła miodem, 

       Duszo pachnąca! 

Ciebie kochałem, w twym ciele młodym 

       Szukałem słońca. 



Pieśnią miłosną jak pocałunkiem 

       Życie zawieszę: 

Miłość mi była strawą i trunkiem - 

       Miłość i wiersze. 



Słowa te piszę na pożegnanie 

       W dobie choroby: 

Jeśli z mych wierszy choć coś zostanie - 

       Nie noś żałoby.