Drzewo wiśniowe

Gdy mi przyjdzie już umrzeć, wszystkie ślady zatrę 
Chytrym skokiem zajęczym i wiosennym wiatrem, 
Może tylko zaczekam, aż drzewo wiśniowe 
Doszumi rozpoczętą przedwczoraj rozmowę. 

Jest ogród otoczony drucianym parkanem 
I klomby, gdzie nie było nic dotąd posiane, 
I to wszystko, nakryte niebiem jak pokrywą, 
Zapowiada mi pierwszą śmierć niefrasobliwą. 

- Niech ci się przyśni 
Kwiat wiśni, 
I moja ręka lewa 
Przywiązana za pierścień do wiśniowego drzewa!