Literatura

Cięcie (wiersz klasyka)

Jonasz Kofta

Twarz błazna rozpłaszczona na witrynie
Podgląda cię, kobiecy manekinie
A od szkarłatu twoich warg
Błazeński poczerwieniał kark
Ukradnie kiedyś nogę ci w zamęcie
Chichocąc albo łkając
Cięcie!

Na długim, szarym, wąskim świtu moście
Pół nocy stoją jacyś smutni goście
Czekają tak na pierwszy błysk
A potem głową w dół - bryzg!
To rzeka czarna woła do nich - chcę cię
Łopocą im nogawki
Cięcie!

Ta winda, która co dzień zjedziesz na dół
Pewnego dnia opuści ziemski padół
Trzy piętra minie, potem pół
A potem parter, ciągle w dół
Ktoś powie miło, widząc twe napięcie:
Witamy pana w piekle
Cięcie!

Odejdźcie, sam zostaną na okręcie
Cięcie!

A teraz trzeba dużo, dużo snu
Cięcie!
Przez pół

przysłano: 5 marca 2010

Jonasz Kofta

Inne teksty autora

Co to jest miłość
Jonasz Kofta
Trzeba marzyć
Jonasz Kofta
Czułość
Jonasz Kofta
Ździebełko-Ciepełko
Jonasz Kofta
W moim domu
Jonasz Kofta
Co to jest miłość
Jonasz Kofta
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca