Chmury

Juliusz Słowacki

CHMURY


Do was, chmury,
Wzrok ponury
Skrą i łzami!
Sam na ziemi
Pod czarnemi
Chmur wiankami.


Jak duch trumny,
Smutkiem dumny,
Nad szmer domów
Trzymam skronie
Tam - w koronie
Chmur i gromów.


Gdzie wam droga,
Chmury Boga,
Mnie weźmiecie;
Bo ja ciemny,
Mgłą tajemny,
Sam na świecie.


Tam! za wami,
Gdzie wichrami
Burza kręci -
Łzą do łzawic,
Do błyskawic
Skrą pamięci.


Lecę! błyskam!
Skrami ciskam,
Jutro zmarły;
Patrzcie na mnie,
Żyjcie za mnie,
Ludzie! karły!


Tu wam, ludzie,
Na ziem gruzie
Mogił grzędy:
Gdzie chmur droga,
Z wichrem Boga
Mnie tamtędy!


Veytoux, 21 lipca wieczór, 1835 r.

Inne teksty autora

Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki
Juliusz Słowacki