Anioły
strącone
są podobne
do płatków sadzy
do liczydeł
do gołąbków nadziewanych
czarnym ryżem
są też podobne do gradu
pomalowanego na czerwono
do niebieskiego ognia
z żółtym językiem
anioły strącone
są podobne
do mrówek
do księżyców które wciskają się
za zielone paznokcie umarłych
anioły w raju
są podobne do wewnętrznej strony uda
niedojrzałej dziewczynki
są jak gwiazdy
świecą w miejscach wstydliwych
są czyste jak trójkąty i koła
mają w środku ciszę
strącone anioły
są jak otwarte okna kostnicy
jak krowie oczy
jak ptasie szkielety
jak spadające samoloty
jak muchy na płucach padłych żołnierzy
jak struny jesiennego deszczu
co łączą usta z odlotem ptaków
milion aniołów
wędruje
po dłoniach kobiety
są pozbawione pępka
piszą na maszynach do szycia
długie poematy w formie
białego żagla
ich ciała można szczepić
na pniu oliwki
śpią na suficie
spadają kropla po kropli
Inne teksty autora
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz
Tadeusz Różewicz