Literatura

MODLITWA DOMODLONA (wiersz klasyka)

Krzysztof Cezary Buszman

 

 

Tyle w nas wiary co niemocy
Nadziei - ile rozczarowań
Pozwól nam Panie w dzień powszedni
Prawdziwie ludzką twarz zachować.


Tyle pokory w nas co pychy
Słabości tyle co i siły
Wskaż nam dziś Panie drogę prostą
Wśród tych pokrętnych i zawiłych.


Przychodzimy stąd dokąd idziemy
Umęczeni mniej czy też bardziej
I jedynie to jedno wiemy
Że z tej drogi się skrótów nie znajdzie.


Tyle w nas prawdy co obłudy
Upadków tyle ile wzlotów
Spraw Panie by na rejs ostatni
Każdy w godzinie swej był gotów.


Tyle odwagi w nas co strachu
I klęsk sromotnych co i zwycięstw
Wybaw nas Panie od nas samych
Skoro nie umie tego życie.

 


8 września 2002 Londyn


przysłano: 5 marca 2010

Krzysztof Cezary Buszman

Inne teksty autora

Zawziętość w nienawiści
Krzysztof Cezary Buszman
SYZYF
Krzysztof Cezary Buszman
BO MY LUBIMY …
Krzysztof Cezary Buszman
DZIĘKUJĘ, ŻE JESTEŚ
Krzysztof Cezary Buszman
CUKIER I SÓL
Krzysztof Cezary Buszman
A BYŁO ...
Krzysztof Cezary Buszman
ZATAŃCZ JAK TAŃCZYŁ ...
Krzysztof Cezary Buszman
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca