Poeta i wino (wiersz klasyka)

Nie chcę, by mi w podarek
Dano wieniec laurowy,
Inny dar od Madyarek
Przyjąć jestem gotowy.

Gdy chcą, głowę niech moją
W liście winne przystroją...
Bo liść winny, syn pieśni - 
Są w swej doli rówieśni.

Los tak samo uczynny
Wieszcza i krzew obdarza,
Wina duszą - płyn winny,
Pieśń jest duszą pieśniarza.

Gdy się dusza rozpłynie
Czy to w pieśni, czy w winie,
Krzew i pieśniarz umiera,
A świat sobie zabiera
Ich spuściznę jedyną:
Wdzięczną piosnkę i wino.