W (wiersz)

Czytam tak:

"w oko
wbiłem sobie rzeczywistość

zabolało"

Jak na 15 latkę, błyskotliwe.

miła miniaturka, w sumie to (w) daje szerokie pole interpretacyjne. i rzeczywiście jak na 15-nastkę nieźle jest, bo są starsi od ciebie co takie poema naiwne tworzą, że ho, ho. ale fajnie że jesteś. czekamy na następne, przynajmniej ja czekam:)

i pewnie dlatego - osoby uzależnione twierdzą, że;

"życie na trzeźwo jest nie do przyjęcia"

(w) zbędne....................skoro jest Tytułem

Powiem tak - przeczytałem, zauważyłem, ale z jednego tekstu nic nie wywnioskuję.

Mithril, "W" (tytuł) sam w sobie posiada już coś, co przyciąga do siebie czytelnika, bo kto nie zainteresowałby się tytułem tak krótkim i tak tajemniczym? :) Przynajmniej jato odczuwam w swoim stopniu i ze swojej perspektywy.

Drogi Marszyński, gdybyś mógł, to poproszę o bardziej rozbudowaną wypowiedź (owszem, opinia jest w pewnym sensie do jakiegoś stopnia rozbudowana, ale potrzebuję jednak szczegółów, cóż takiego Ci się nie podoba... ;)).

Jeszcze nie jestem pewny oceny wiersza, bo brak mi kontekstu. Dlatego czekam na więcej. :)

może w twoim mniemaniu jest tajemnicze......................dla mnie jako czytelnika owo "(w)" w nawiasie jest śmieszne.................i nie na miejscu - wysilona dwuznaczność...

Wstaw coś jeszcze. Pokaż co umiesz, jeden krótki tekst niewiele mówi o Twoim warsztacie/talencie. :)

No dobra, wstawię coś jeszcze. Jednakże ostrzegam, że takim sposobem dopiero zaczynam pisać... i powiem, że wciąga. :D

no ciekawa jestem co na to Jaqint. konkurencja mu rośnie ;)

Dziękuję za komentarze i oceny. ;)

Nawias to może być ud co najwyżej. Na śmietnik z nim.

Poza tym, jak na miniaturę, to dla mnie za mało. Tekst jest raczej mało odkrywczy z zużytym motywem zawiedzenia się paskudnym i okrutnym światem. Koloryzuję, ale chcę zwrócić Ci uwagę na to, żeby nie powielać tak banalnych schematów.

Możliwe, możliwe. Ale jak widzisz sama - innym się podoba.

Jestem NIM, aniołku:) Jacek:) Miło mi poznać. Co niektórzy mówię mi Angello:D Co do "podobania się". To dość śliska kwestia bo obija się gdzieś o populizm. Czy wiersz ma być ładny? Czy przedstawiać walory artystyczne, o ile w ogóle można można o takowych mówić w kategoriach ogólnych? Co to znaczy, że wiersz jest ładny? Relatywizm też jest względny. Jeśli chodzi o "ładność" to tak- ładny jest, ale dla mnie to za mało... w dalszym ciągu:)

Of course, moglibyśmy tak filozofować w nieskończoność. ;) A co do płci - jeszcze niedawno byłeś kobietą czy po prostu nie przyjrzałam się Twojemu profilowi? :P

Co do twórczości - może kiedyś jeszcze się okaże dobre.

Nie wiem jak inni, ale dla mnie takie słowa z ręki 15latki to mocne słowa. Ja tu czuję świadomość pisania, umiejętność chodzenia wieloma drogami, jeszcze niepewność jak wybrnąć z pomysłu - stąd nawias - ale to jest szukanie. A szukania trzeba. Dałabym kredyt.
A Ty, Autorko, pokaż nam więcej! :)

I tak, Jacek kiedyś był dziewczynką.

Dziękuję jeszcze raz za szczere, subiektywne opinie. Mam nadzieję, że wiersz, który wstawię niedługo, będzie w jakiś sposób robił wrażenie (to taka mała, cicha nadzieja :D). Pozdrawiam. ;)

No to Aniołku, tego nie publikujemy, ale czekamy na więcej :)