Za pięć minut wojna

Wiktor Smol

już czują ten oddech na plecach
ciarki biegną wzdłuż i w poprzek
od stóp do głów strach się rozgaszcza
powietrze gęstnieje od chwili
która dziś stanie się faktem

 

wpierw błysk potem huk
zagłusza lament inteligenta bomba
na cywilną dzielnicę spadła
niszcząc doszczętnie szkołę
potem następna i jeszcze kolejne

cicho! to idzie wolność w mundurach nato

Wiktor Smol
Wiktor Smol
Wiersz · 19 marca 2011
anonim
  • ew
    Biorę. Za mundury nato. I za szkołę. Za chwilę, która dziś stanie się faktem. Ech, no podoba mi się, krótko i na temat. I obrazowo. I tak własnie trzymaj, Wiktorze.

    · Zgłoś · 13 lat
  • Adrianna Kulis
    ja też biorę:)

    · Zgłoś · 13 lat
  • Ce.
    a ja za inteligentną bombę

    · Zgłoś · 13 lat
  • Pola
    Ten wiersz jest wysmienity! Ogarnia mnie ....

    · Zgłoś · 13 lat
  • Justyna D. Barańska
    dobry tekst, z marszem w tle i z obrazami na pierwszym planie.

    · Zgłoś · 13 lat
  • Konrad Matysiak
    hmm treść przykuła moją uwagę, dobrze dobrane słowa...trzeba pogratulować. Obrazy płyną...

    · Zgłoś · 13 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    No i kolejny zajebisty tekst.

    · Zgłoś · 13 lat