Literatura

Za pięć minut wojna (wiersz)

Wiktor Smol

już czują ten oddech na plecach
ciarki biegną wzdłuż i w poprzek
od stóp do głów strach się rozgaszcza
powietrze gęstnieje od chwili
która dziś stanie się faktem

 

wpierw błysk potem huk
zagłusza lament inteligenta bomba
na cywilną dzielnicę spadła
niszcząc doszczętnie szkołę
potem następna i jeszcze kolejne

cicho! to idzie wolność w mundurach nato


wyśmienity 6 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 19 marca 2011, 14:59
Biorę. Za mundury nato. I za szkołę. Za chwilę, która dziś stanie się faktem. Ech, no podoba mi się, krótko i na temat. I obrazowo. I tak własnie trzymaj, Wiktorze.
Adrianna Kulis 19 marca 2011, 17:03
ja też biorę:)
Ce.
Ce. 19 marca 2011, 22:14
a ja za inteligentną bombę
Pola
Pola 21 marca 2011, 14:25
Ten wiersz jest wysmienity! Ogarnia mnie ....
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 24 marca 2011, 17:56
dobry tekst, z marszem w tle i z obrazami na pierwszym planie.
Konrad Matysiak
Konrad Matysiak 24 marca 2011, 18:37
hmm treść przykuła moją uwagę, dobrze dobrane słowa...trzeba pogratulować. Obrazy płyną...
Jesse James
Jesse James 18 sierpnia 2011, 16:06
No i kolejny zajebisty tekst.
przysłano: 19 marca 2011 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca