ilumi(nacje) (wiersz)

fantasmagorie rządzą wciąż

niby to człowiek  miarą rzeczy 

rzecz(pospolita) pospolita

rozdarta na białe na czerwone szmaty

fantazmaty są stąd

księżyc  pociąga w pełni

kino oddala obraz od istoty

ziemia od wieków ciemna leży

wspomnienia  marszów  mkną

czas heroda przemija też

w zimnej krainie majaczą ciepłe strony

planety milczą wciąż

sy(zy)fowy zaklęty krąg