... (wiersz)
gothar333
marnością ludzką roztrząsam się w popiół
w pusty oczodół robaki zagoszczą
tam dom ich przez chwilę
gdzie moje zgliszcza
resztki zgnilizny w ostatnią wieczerzę
przemielą w atom
i złączą mnie z ziemią
aż będę wspomnieniem
wyśmienity
1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
1 września 2018
(historia)
przysłał
gothar333 –
1 września 2018, 03:41
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się