Zagłada (wiersz)

pamięci polskich żołnierzy IV Odcinka „Wachlarza”
więzionych i zamordowanych w gestapowskim więzieniu
i tych którzy próbowali ich uwolnić

Na latarniach Mińska wisielcy

jak las wyrosły w mieście 

pod niebem zmarzniętym 

od gwiazd odległy prószył śnieg 

zasypywał

wjazd —

głód panował na zamku 

i milczenie zbitego jak nie psa

oto są skrawki papieru

jak kawałek chleba podany

i noc od murów nie odstępuje 

ani od człowieka 

pierwsza nadzieja

odeszła strzałem w plecy 

druga w pierś

jakby w serce trafiła

opatrzona jeszcze majaczyła

może widziała te oczy bliskie

przez granicę 

czuła na głos

powtarzała imię 

jego jedynej