Mury (wiersz)

czekamy w murach 

chłodu 

wieczoru 

oddychamy z ulgą 

pod czarnym niebem  

gwiazdy —

jak ogniska na dziedzińcu 

arcykapłan przesłuchuje jeńca 

bóg ma związane ręce 

spoliczkowany więzień 

odpowiada pytaniem 

jak ten który wie

że nie będzie odpowiedzi

kiedy runie świątynia 

arcykapłan stanie się tułaczem  

jednym z licznych i obcych

wychodzący z ruin 

przez aleję cyprysów 

która wiodła skazańców

o spierzchniętych ustach  

za miastem droga 

morska bryza 

człowiek w świetle księżyca 

odwiązuje łódź