Umierający ludzie w szpitalu (wiersz)

Byłem wtedy u rodziców,

chciałem po prostu wziąć potrzebne dokumenty,

które były potrzebne do pracy,

ale rozbolał mnie brzuch

i wylądowałem w szpitalu

pełnym schorowanych ludzi

czekających na śmierć

lub na diagnozę

i widok tych ludzi był bardziej przygnębiający,

niż śmierć sama w sobie,

bo śmierć jest ciekawa i tajemnicza,

a ci ludzie i ich życie już nie za bardzo

i myślałem o tych ludziach martwych duchem,

którzy już przeżyli wiele nudnych śmierci

dzień po dniu umierali w nudny i schematyczny sposób,

a bali się tej najciekawszej śmierci.